تلخ و شیرین خاطرات روزهای پرالتهاب یک انقلابی| از تلمذ در محضر عالم ربانی تا سنگباران دژخیمان پهلوی

سیدحسین اصغری، مبارز انقلابی گفت: پایداری من در مسیر انقلاب به خاطر امام بود، نفس مسیحایی این مرد بزرگ باعث شد من راهم را پیدا کنم، با افشاگری های او در خصوص رژیم شاه و اطرافیانش متوجه شدیم در مملکت چه خبر است و چقد سر ما کلاه رفته در این مدت! -   شهیدی که حاضر نشد عکس امام خمینی را از جلوی موتور سیکلت خود بردارد فارس: خاطره ای از راهپیمایی ها دارید به خصوص در مورد افرادی که شهید می شدند.

اصغری:  یک شهید بزرگوار دیگر داشتیم به اسم شهید حسینی، او با آغاز انقلاب از محل زندگی خود کلاته ملا به درخش و بیرجند می آمد در تظاهرات شرکت کند، پنجم بهمن 1357 که اعتراضات مردمی به اوج خود رسیده بود در مسیر جاده درخش- بیرجند به اوباش طرفدار شاه برخورد کرد.

آن ها که تعدادشان زیاد بود جلوی او را می گیرند و از او می خواهند علیه امام شعار دهد، اما در پاسخ به آنها با شجاعت می گوید مرگ بر شاه یکی از اراذل چماق به دست، با عصبانیت پیچ گوشتی را در گوش پرویز می کوبد و آن سید بزرگوار را به شهادت می رساند.

10 دی در خیابان ارتش به طرف مسجد امام حسین(ع) راهپیمایی انجام شد، مسجد آن زمان تقریبا وسط بیابان بود، ارتش وارد عمل شد و تیراندازی کرد.

در خیابان طالقانی به سمت جمعیت تیراندازی کردند، تیر کمانه کرد و محمد تقی خاکشور که یک دانش آموز بود به شهادت رسید.